Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί

Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί… ο λόγος που ξεκινάω με αυτό το στίχο
είναι γιατί εκφράζει 100% το θέμα που πρέπει να απασχολεί όλους
στο νησί, θεσμικούς και μη.

Έχουμε ένα γήπεδο το οποίο θα μπορούσε να είναι γεμάτο με παιδιά,
να απασχολούνται με πράγματα που θα τα κάνουν κοινωνικά και
να μάθουν την έννοια της ομαδικότητας,απ το να είναι κλεισμένα
σε τέσσερις τοίχους.
Αυτό ξεκίνησε κάποτε από κάποιους ανθρώπους άλλα σταμάτησε.
(Δε θα σας πάω βεβαία τόσο πίσω γιατί δεν έχει και τόσο σημασία πια).

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι αυτή η προσπάθεια ξανά ξεκίνησε
πριν κάνα χρόνο από τον George Vizas που σχεδόν οι περισσότεροι
τον γνωρίζετε, όπως επίσης γνωρίζετε ότι ο Άνθρωπος με προσωπική
δουλειά και χωρίς κανένα απολύτως όφελος άρχισε να μαζεύει και πάλι
τα νέα παιδιά στο γήπεδο.

Πριν λίγες μέρες ανέβασε ένα ποστ στην ομάδα “Σαμοθράκης Ενημέρωση”
όπου χωρίς να αναφέρει τους λόγους (γιατί δεν ήθελε και καταλαβαίνω απολύτως το γιατί)
αποφάσισε να το σταματήσει.

Το είδα λοιπόν αυτό άλλα δεν ήθελα να αναφέρω κάτι καθώς
ήταν προεκλογική περίοδο και πολλοί θα έλεγαν ότι λασπολογώ,
και έκτος αυτού είπαμε ότι σαν σελίδα και σαν ομάδα δεν
θα παίρναμε καμία θέση προεκλογικά.
Τώρα όμως τελείωσαν οι εκλογές και πάμε στην πραγματικότητα.

Η αλήθεια είναι ότι το έψαξα και αυτό που βρήκα είναι ότι πολλοί
ήξεραν το πρόβλημα άλλα κανείς δεν μιλούσε.
Πήγα ο ίδιος στο γήπεδο για να διαπιστώσω αυτά που άκουσα
(όχι ότι δε τα ήξερα, τα είχαμε ζήσει και μεις παλιότερα).

Συμπέρασμα

Έχουμε λοιπόν έναν άνθρωπο ο οποίος πάλευε μόνος του επί
ένα χρόνο σχεδόν, χωρίς κανένα προσωπικό όφελος
πάρα μόνο την αγάπη του για το ποδόσφαιρο,
να κάνει κάτι ώστε τα παιδιά μας να έχουν μια έξτρα απασχόληση,
να αγαπήσουν τον αθλητισμό να μπορούν να γίνουν κοινωνικά
και να μάθουν να δουλεύουν ομαδικά.

Άλλα πως θα μπορούσε αυτό να γίνει σε ένα γήπεδο που είναι
σε άθλια κατάσταση, έχω δει χωράφια πολύ καλύτερα απ αυτό το πράμα.
Τα δήθεν αποδυτήρια έχουν γίνει στάνη.

Και εδώ κολλάει το ” Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί “…

Τι κάναμε λοιπόν γι’αυτό;

Τίποτα! τον αφήσαμε εκεί μόνο του γιατί μας βόλευε…

Είπα να βγάλω και φωτογραφίες για να δείτε τα χάλια μας,
άλλα η αλήθεια είναι ότι ντράπηκα να το κάνω.
Το γήπεδο είναι εκεί και μπορεί όποιος θέλει να πάει
να επιβεβαιώσει τα όσα γράφω.

Καλώ λοιπόν αρμόδιους και μη έστω και τώρα να βρούμε
μια λύση ώστε να μπορέσει να ξανά λειτουργήσει αυτό
το γήπεδο σωστά, για να μπορούν να παίζουν τα παιδιά μας.

Ξέρω θα ακουστεί πάλι η γνωστή καραμέλα “δεν έχουμε λεφτά”,
αλλά το να είναι το μοναδικό γήπεδο του νησιού σε αυτή
την τραγική κατάσταση δε δικαιολογείται.

Είναι ντροπή.